ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον καθηγητή Πανεπιστημίου-πολιτευτή ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

κ. Παναγιωτόπουλε, αρχικά να σας ευχαριστήσω για την παραχώρηση της συνέντευξης αυτής.
 Είναι δική μου τιμή και χαρά, και να σας ευχαριστήσω με τη σειρά μου, για την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες σας. 




 1.ΕΡ: Καταρχήν, να μιλήσουμε για την ιδιότητα του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Γιατί ένας καθηγητής της Β/θμιας Εκπαίδευσης αποφασίζει να ανέλθει και να διδάξει στην Γ/θμια, και μάλιστα και μάλιστα το βαρύ αντικείμενο της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας; Και επ’ ευκαιρία να σας ρωτήσω ποια είναι η γνώμη σας για το επίκαιρο ζήτημα της δυνατότητας επιλογής παρακολούθησης ή μη, του μαθήματος των Θρησκευτικών από τους μαθητές, χωρίς μάλιστα αιτιολογία;
ΑΠ. Είναι πραγματικά σημαντικό και μεγάλη τιμή να αναλαμβάνεις ένα γνωστικό αντικείμενο, που διδάσκεται αδιαλείπτως στο Πανεπιστήμιό μας από το 1837. Το βάρος είναι ακόμη μεγαλύτερο όταν αναλογιστείς ότι προκάτοχοί σου ήταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ή ο καθηγητής μου, ο πολύς Βλάσιος Φειδάς! Κατά συνέπεια αυτήν τη μεγάλη πρόκληση δεν την αφήνεις! Η αγάπη μου για την Σχολή είναι δεδομένη και μεγάλη, και θέλω να ξέρετε ότι είναι απόφασή μου να μην πάψω να υπηρετώ τα θεολογικά γράμματα μέχρι το τέλος της ζωής μου, και ιδιαίτερα το γνωστικό αντικείμενο της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας που αγαπώ από παιδί. Η εκλογή μου στη Σχολή αποτελεί τη μεγίστη επιτυχία της καριέρας μου, και σας το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια, πολύ περισσότερο όταν ότι άλλο κι αν προέκυψε ή προκύψει έχουν για εμένα δευτερεύουσα σημασία. Ο τίτλος του Πανεπιστημιακού Δασκάλου, είναι πολύ μεγάλος! Ως προς το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας και ειδικά για το Μάθημα των Θρησκευτικών, σας σημειώνω ότι η γνωστή ως Εγκύκλιος Λοβέρδου (εγώ θα πρόσθετα και Δερμετζόπουλου) επέλυσε το θέμα οριστικά και συνάδει απολύτως με την κείμενη νομοθεσία και τις αποφάσεις των Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων. Κατά συνέπεια το άνοιγμα του ζητήματος από την Αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας, θα το ενέτασσα στο πλαίσιο της επιπολαιότητας που διακρίνει την παρούσα κυβέρνηση και τίποτε περισσότερο. Μάλιστα, ειδικά εφέτος το κύμα των απαλλαγών έχει εξασθενήσει σε εντυπωσιακό βαθμό, και δείχνει ότι ο χρόνος και η σωστή πολιτική της προπροηγούμενης κυβέρνησης έθεσαν το ζήτημα στην πραγματική του βάση, που στην ουσία του δεν απασχολεί σχεδόν το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας. 

 2. ΕΡ  Εκτός από εκπαιδευτικός είστε και πολιτικό πρόσωπο, αφού έχετε διατελέσει Γενικός Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης και συμμετείχατε ως υποψήφιος Βουλευτής Αρκαδίας στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Ποιο από τα δύο ή και τα δυο σας ταιριάζει περισσότερο, Πανεπιστημιακός δάσκαλος ή πολιτικός και γιατί;
ΑΠ: Εάν με ρωτάτε τι δεν θέλω ποτέ να αφήσω, σας απαντώ ευθαρσώς ότι είμαι δάσκαλος, αγαπώ τη δουλειά μου και θέλω να εργάζομαι με τους φοιτητές μου. Όμως, εμείς οι δάσκαλοι έχουμε καλλιεργημένη ιδιαίτερα την αίσθηση του χρέους, και πολύ περισσότερο το χρέος προς την Πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο. Αυτό με υποχρεώνει να μην μπορώ να αρνηθώ την υπηρεσία προς την Πατρίδα και αυτό νομίζω ότι το έχω κάνει με ιδιαίτερη επιτυχία κάθε φορά που μου ανατέθηκε. Είμαι βέβαιος ότι μου ταιριάζει να είμαι δάσκαλος, αλλά σε πολλά από τα βήματά μας, αυτός που μας καθοδηγεί είναι ο Χριστός, και υπηρετούμε το σχέδιο Του. Ότι θέλει ο Θεός και σε ότι η Πατρίδα μας καλέσει, αυτό επιλέγω, ακόμη και εάν λειτουργεί «υποθετικά» εις βάρος μου. Ο Θεός ξέρει και εμείς ας τον εμπιστευόμαστε ... το θέλημά Του να υπηρετούμε με αφοσίωση στη ζωή μας.

 3.ΕΡ: Στις πρόσφατες εκλογές είχε ακουστεί έντονα ότι θα μετείχατε στο Ψηφοδέλτιο-Λίστα της ΝΔ σε μη εκλόγιμη θέση στη Β΄ Αθηνών, κατά πολλούς ως εφαλτήριο για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Τί έγινε στο παρασκήνιο και δεν βρεθήκατε στην λίστα;
ΑΠ: Την απάντηση οφείλουν να την δώσουν αυτοί που είχαν την ευθύνη της λίστας, και που τελικά με αψυχολόγητες επιλογές οδήγησαν την Παράταξη σε μια εξευτελιστική, για πρώτη φορά κατά την άποψή μου, ήττα! 

 4. ΕΡ: Είστε αν όχι ο μοναδικός, αλλά ο πιο συχνός επισκέπτης κυρίων τηλεοπτικών εκπομπών και πάντα με πολιτικό ήρεμο λόγο έχετε τα επιχειρήματα σας για κάθε συνομιλητή σας. Γιατί δεν τολμάνε άλλοι συνάδελφοι σας πολιτικοί και κυρίως βουλευτές της ΝΔ να βγουν στον αέρα; 
ΑΠ.:Γιατί άλλοι δεν επιλέγουν να βγουν, δεν έχουν παρά να το εξηγήσουν οι ίδιοι. Σε ότι με αφορά, νομίζω ότι η συμβάλλω σε έναν ανοικτό διάλογο με την κοινωνία, και αυτό έχει τη σημασία του! Άλλωστε όπως συνηθίζω να λέω στους φοιτητές μου, οι θεολόγοι ήταν πάντα άνθρωποι της εποχής τους, και στην εποχή της επικοινωνίας, είναι καλό να ακούγεται και ένας διαφορετικός από τα συνηθισμένα πολιτικός λόγος, ήρεμος αλλά και δυνατός. Ξέρετε, εγώ απαντώ πάντοτε θεολογικά, ακόμη και όταν οι συνομιλητές μου δεν το αντιλαμβάνονται, και υπερασπίζομαι την Αλήθεια.

 5.ΕΡ: Προεκλογική περίοδος για την ΝΔ…Πως χαρακτηρίζετε τους υποψηφίους Αρχηγούς και ποιος πιστεύετε ότι θα κόψει στο τέλος το νήμα; 
ΑΠ: Δεν θα ήθελα να μπω σε χαρακτηρισμούς ή συγκρίσεις για τα πρόσωπα των υποψηφίων, ειδικά όταν με τους τρεις νεότερους γνωρίζομαι προσωπικά και υπάρχει μια βαθιά αλληλοεκτίμηση. Επιλέγω, όμως, να υποστηρίξω τον κ. Απόστολο Τζιτζικώστα, όχι γιατί είναι νέος. Επιλέγω να τον στηρίξω γιατί πιστεύω ότι μπορεί να επανασυνδέσει την παράταξη με την κοινωνία και να κάνει τις αναγκαίες ανατροπές, ώστε η ΝΔ να αποκτήσει την παλαιά ένδοξη δυναμική της. Είναι ο μόνος που μπορεί να εκπροσωπεί το σύνολο του κόμματος, να συνεγείρει το Λαό μας σε μια συλλογική προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Πρέπει να τολμήσουμε και να τα αλλάξουμε όλα, γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον της Πατρίδας! Γι’ αυτό συμμετέχω σε αυτήν την προσπάθεια απροϋπόθετα και είμαι βέβαιος για την επιτυχία του κ. Τζιτζικώστα.

 6.ΕΡ: Τι άλλο έχετε να προσθέσετε;
ΑΠ: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε τη δυνατότητα να τοποθετηθώ σε πολλά θέματα, που μέχρι σήμερα δεν είχα τη δυνατότητα να εξηγήσω. Ξέρετε, πατριωτισμός είναι ο καθένας από εμάς να προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά του, ας κάνουμε λοιπόν, κίνημα το νέο Πατριωτισμό, και να δείξουμε στις επόμενες γενιές ότι αυτή είναι η σκυτάλη που τους παραδίδουμε και πρέπει να μην αφήσουν να πέσει κάτω! Μόνο έτσι είναι βέβαιο ότι οι επόμενες γενιές θα κερδίσουν αυτό που τους αξίζει!