Η τριακονταετής καριέρα του πέρασε μέσα από σημαντικά διεθνή γεγονότα όπως η κηδεία του Αγιατολάχ Χομεϊνί στο Ιράν, οι αλλαγές που έλαβαν χώρα στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, οι πολιτικές συγκρούσεις στην Κροατία, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, οι πόλεμοι στην Τσετσενία, τη Σιέρα Λεόνε, τη Σομαλία, το Αφγανιστάν και το Λίβανο, ο πρώτος και δεύτερος πόλεμο του Κόλπου, η μακροχρόνια ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, ο σεισμός στο Κασμίρ, τα γεγονότα στην Ελλάδα. Ο φακός του ήταν παρών στις πολιτικές αναταραχές και τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης στην Αίγυπτο, την Τυνησία και τη Λιβύη, στις αναταραχές του 2013 στην Τουρκία, στην Ουκρανική κρίση του 2014 στο Κίεβο και στον εμφύλιο πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία.
Κάλυψε επίσης πολλές διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες και το Παγκόσμιο Κύπελλο στις ΗΠΑ. Το 2008 εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ ως επικεφαλής της φωτογραφικής επιχείρησης του πρακτορείου Reuters στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά εδάφη. Το 2010 επέστρεψε στην πατρίδα του ως επικεφαλής φωτογράφος στην Ελλάδα και την Κύπρο για να καλύψει την οικονομική και πολιτική κρίση. Το διάστημα 2015-16 κάλυψε εκτενώς την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη.
Οι φωτογραφίες του από όλα τα μέρη στα οποία βρέθηκε σε αποστολή έχουν δημοσιευτεί χιλιάδες φορές στα ειδησεογραφικά μέσα – έντυπα και ηλεκτρονικά – όλου του κόσμου.
Αν και καμία αποστολή του δεν υπολείπεται των άλλων, σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η περιπέτεια της Σιέρα Λεόνε το 2000, όταν κινδύνευσε η ζωή του μαζί με τους συναδέλφους του Kurt Schork και Mark Chisholm και τον cameraman του πρακτορείου Associated Press Miguel Gil Moreno. Το περιστατικό αυτό, υπό τη σκιά του θανάτου του ήδη στενού του φίλου Kurt Schork και του Miguel Gil Moreno, υπήρξε καθοριστικό για τον Μπεχράκη, ενώ έδωσε στο κοινό μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του διεθνώς, ένα αυτό-πορτρέτο με τα μάτια προς τον ουρανό λίγο μετά την ενέδρα και ενώ προσπαθούσε να σωθεί.
Το 2016 η δουλειά που έκανε μαζί με τους συνεργάτες του για την προσφυγική κρίση έφερε το Βραβείο Pulitzer για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Ήταν επί σειρά ετών επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters σε Ελλάδα και Κύπρο, τα δύο τελευταία χρόνια ήταν Senior Editor Special Projects ενώ παρουσίαζε τη δουλειά του με εκτενείς διαλέξεις σε πολλά κολλέγια και πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Μπεχράκης ήταν αφοσιωμένος όχι μόνο στην ίδια τη δουλειά του αλλά και στους ανθρώπους τις ζωές των οποίων απαθανάτιζε, στους αδύναμους, τους κατατρεγμένους των πολέμων και των κοινωνικών αναταραχών, σε όσους δεν είχαν οι ίδιοι βήμα και φωνή για να πουν τις ιστορίες τους. Για να μάθουν όσοι δε γνώριζαν. Όπως είναι η πιο χαρακτηριστική του φράση, μέσα από τις εκατοντάδες συνεντεύξεις και ομιλίες που έχει δώσει σε όλα τα χρόνια της καριέρας του, «η δουλειά μου είναι να εξασφαλίσω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πει «δεν ήξερα».
Ο Γιάννης Μπεχράκης απεβίωσε στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 2019 αφήνοντας ένα τεράστιο έργο, μια πλούσια κληρονομιά όχι μόνο φωτογραφικής αξίας αλλά και δημοσιογραφικού ήθους.
Οι βραβεύσεις του
Ο Γιάννης Μπεχράκης είχε βραβευτεί επανειλημμένα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
To 1998, το 2002 και το 2003 ανακυρήχτηκε European News Photographer of the Year, από τα European Fuji Awards
Κέρδισε τον τίτλο του Έλληνα Φωτορεπόρτερ της Χρονιάς 7 φορές από την Fujifilm.
Το 1999 η Ένωση Ξένου Τύπου της Αμερικής (Overseas Press Club – OPC – of America) του απένειμε το Βραβείο John Faber για τη δουλειά του στο Κόσοβο.
To 2000 κατέκτησε την 1η θέση στην κατηγορία General News, Stories στο διαγωνισμό World Press Photo. Την ίδια χρονιά κέρδισε το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση.
Το 2002 κέρδισε το Βραβείο Κοινού (People’s choice Prize) στα Παγκόσμια Βραβεία Πολεμικών Ανταποκριτών Bayeux–Calvados Awards.
Το 2015 ο Guardian τον ανέδειξε ως το Φωτογράφο της Χρονιάς
Το 2016 απέσπασε Βραβείο Pulitzer, μαζί με ομάδα φωτoγράφων στο Reuters, στην κατηγορία Breaking News για τη δουλειά του σχετικά με την προσφυγική κρίση.
Tην ίδια χρονιά απέσπασε αλλά δύο βραβεία στα Bayeux-Calvados Awards: κατέκτησε τόσο το Πρώτο Βραβείο της επιτροπής (που αποτελείται από πολεμικούς ανταποκριτές παγκοσμίου φήμης) όσο και το Βραβείο Κοινού – έγινε έτσι ο δεύτερος μόλις φωτορεπόρτερ που κερδίζει την ίδια χρονιά και τα δυο βραβεία στα συνολικά 23 χρόνια του θεσμού.
0 σχόλια:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !